Tinos se distingue aussi par un nombre impressionnant de petits villages, restés fidèles à leur passé, à leur histoire.
La plupart des villages datent du XVII° Siècle, et ont été construits à l’abri des pirates (donc en hauteur) et du vent (donc sur la côte orientée Sud).
L’absence de tourisme sur l’ile a évité leur défiguration.
Ils sont un enchantement total : maisons collées les unes au autres, parfaitement imbriquées ; arches, escaliers, ponts, clochers élancés, et ces murs blancs, d’une incroyable pureté : blanc qui reflète et renvoie les rayons, et qui crée ce contraste unique avec le bleu profond du ciel égéen, sous le soleil ardent de l’été grec…
Leurs noms sont déjà un voyage : Amour (Αγάπη), Nid d’Aigle (Αετοφωλιά), Safran (Κρόκος), Thermes (Λουτρά), Myrte (Μυρσίνη), Rivières (Ποταμιά), etc.
Bien des villages seront pour vous des moments inoubliables : Agapi, Smardakito, Kardiani, Isternia, Tarambados, et bien d’autres !
La maison tiniote traditionnelle est en deux parties : le rez-de-chaussée abrite les produits du travail aux champs, la nourriture : vin, huile, fromage, raki, blé, etc. L’habitation se situe à l’étage.
Το χωριό µου
Ορθρινό άστρο, που ζεις στα ξάνεµα, εκεί ψηλά στου Τσικνιά τις κορφές.
Έλα να ψάλλεις, πριν δύσεις, του απόδειπνου τις γλυκές σιωπές και µάγια…
Καλοκαίρι:
Με ανάσες αντάρας, βουές, το µελτέµι σφυρίζει.
Σαν το ξέµπαρκο αγρίµι, που λουφάζει στου χωριού τ’ απάγγεια!
Κι ως των άσπρων σπιτιών τις γωνιές.
Στ’ ανήφορα του Καµαριού διραφιές όλο νάζι, µ’ ασπροκόκκινα χείλια, τα φιλιά τους σκορπούν µ’ ευωδιά!
Οι αυλές µυρισµένες αγάπη τα τραπέζια τους στρώνουν, σ’ ένα κάλεσµα πλέριο και γεµάτο χαρά!
Στη Στενή ξεπεζεύει το άστρο της δύσης, µακριά πριν χαθεί, µακριά:
Προσκυνάτε εκκλησιές και καµάρες παλιές, που µυρίζουν θυµητάρια του χθες.
Σ’ ένα αντάµωµα πίστης, ιστορίας και πολιτισµού, στου χρόνου το διηνεκές !
Αγγελική Μωραΐτου-Γυφτογιάννη
Στενή Τήνου, Μάρτιος 2008